Van Transvaal naar Trans-kleurrijk

Op dinsdag 21 oktober bezocht een aantal PvdA-raadsleden de Transvaalbuurt. Dit in het kader van de maandelijks terugkerende PvdA campagne Meer Rood op Straat. Het straatbeeld in de Transvaalbuurt is divers en veelkleurig: jonge moeders, oude vrouwen, vrouwen met hoofddoekjes, grijze haren, zwarte krullen, kinderen, coffeeshopgangers, jongeren die in een groepje voor de AH staan en een jointje roken, politieagenten die in duo’s rondjes rijden op hun scooters of fietsen, winkelende mensen. Er zijn problemen en bedreigingen voor de buurt, maar toch ook veel hoopgevende ontwikkelingen.

Mensen uit de buurt gaven aan dat vuil en rommel de grootste overlast van het moment zijn. Leerlingen van scholen vernielen en vervuilen de weg van hun school naar de metro, klagen buurtbewoners. Met name de school voor praktisch onderwijs zorgt zo voor overlast. Maar ook mensen die de hele week door hun vuilnis aan de weg zetten.

Echt onveilig wordt de buurt nu niet gevonden. Er is wel veel blauw op straat. De jongeren die rondhangen vinden het niet fijn dat de politie zo op hen gefocust is. Ze hebben niks te doen en vervelen zich. Geld om leuke dingen te doen hebben ze niet. Dus houden ze zich in de buurt op. Sommige gaan naar school, andere niet. De Marokkaanse jongeren voelen duidelijk hoe er negatief naar hen gekeken wordt, ook vanuit de media, maar ze hebben geen idee wat ze er zelf aan kunnen doen.

Vergeleken met een paar jaar geleden gaat het goed. Dat is niet vanzelf gegaan. Drie jaar geleden stond de Transvaalbuurt vaak negatief in de krantenkoppen. Maar er zijn verschillende initiatieven genomen om het tij te keren. Er is een steunpunt waar mensen binnen kunnen stappen om hun verhaal te doen, om figuurlijk de weg te vragen, om klachten uit de buurt op te vangen en effectief door te spelen. Daar zijn ook buurtconciërges en een groepje Supp-Oosten, die in de buurt rondlopen, signaleren en eventueel actie ondernemen, variërend van een helpende hand bij het instappen in de tram tot het bellen van de politie. De Supp-Oosten zijn jongeren die via Maatwerk bij het Steunpunt zijn gekomen. Zij leren er te werken: een dagritme, taken en samenwerken.

Er zijn contactvaders die ’s avonds rondhangende Marokkaanse jongeren aanspreken. Dat doen ze door de tijd te nemen voor de jongeren, en soms ook door hun vaders aan te spreken op het gedrag van hun zonen, bijvoorbeeld na een moskeebezoek. De sociale controle op straat, waarop opvoeding in Marokko voor een groot deel is gebaseerd, is daarmee voor deze groep gerealiseerd. Daardoor is de overlast van Marokkaanse jongeren enorm afgenomen. Verder is er een Jeugd Ontmoetingspunt, het JOT. Dat is gevestigd in een blauwe keet. Ook is er straathulpverleningswerk. En YoungsterdamTV is een mediaproject voor en door jongeren in de buurt. Zij hebben een stukje van het bezoek gefilmd.

Niet alleen voor de jongeren zijn initiatieven gekomen. Ook Buurt-online, een laagdrempelige computerplek voor mensen uit de buurt, is er gekomen. Hier zitten ook veel allochtone vrouwen bij.

Maar natuurlijk duiken in een grote stad weer nieuwe problemen op: drugsoverlast, overlast bij het voetbalveldje, vooral ’s nachts, kleine kruimelcriminaliteit (er wordt in de bosjes nogal wat roofrestjes gevonden), weerstand in de buurt tegen het oprichten van een islamitische school en de vestiging van school met praktijkonderwijs, waar redelijk wat probleemjongeren op zitten. Ook zijn er opvoedingsproblemen. Marokkaanse contactvaders verwoorden het gevoel dat de overheid tussen de ouder en het kind komt, door hun wijze van straffen af te keuren of zelfs te bestraffen. Denk aan het slaan van het kind of het buiten te sluiten als het te laat thuis komt.

Waarop moeten we ons richten?

1) Het stimuleren van positieve tegengeluiden van Marokkaanse jongeren , zoals bij FunX.

2) Communicatie tussen de politie en de rondhangende jongeren. Er is nu sprake van een self fullfilling prophecy: rottigheid wordt verwacht en er is toch niets te verliezen. En dus zal er ook rotzooi komen.

3) Opvoedingsondersteuning: analfabete ouders die hun kinderen moeten opvoeden in een anderstalig land, en klaar moeten stomen om in een kenniseconomie te functioneren.

4) Straatbeeld: rommel en vuilnis op straat

5) Coffeeshop en drugsoverlast.

6) Voetbalveldje zorgt voor overlast voor de een en plezier voor de ander.

7) Zwarte scholen: Marokkaanse contactvaders verwoorden de witte vlucht als een probleem. Ze wilden graag dat hun kind met Nederlandse kinderen speelt en praat.

8) Doorgaan met Steunpunt Transvaal, contactvaders, JOT en al die andere goede initiatieven.